بابا و مامان ملت آرزو دارن بچه هاشون به دین جذب بشن، برن راهیان، برن اعتکاف، برن جهادی، کتابای خوب بخونن، برن زیارت یا از این کارا!
بعد من هر کدوم از این کارا رو میکنم مادر و پدرم ده بار میگن: مراقب باش افراطی نشی! فک نکنی کی ای! نه بابا هیچکی نیستی! باد نشو! اینا اصن مهم نیست که :|
چند وقت دیگه میترسم کتابای سلمان رشدی بیارن بگن: اینا رو بخون شهید مطهری و امام موسی و عین صاد رو بشوره ببره :|
من هی میگم به خدا دین زده نیستم :)))) اصن انقدر که فک میکنین مذهبی خشکی نیستم! به مذهبیای خشک انتقاد دارم!
ولی بازم به دین زدایی شون ادامه میدن که یه وقت از اونور بوم نیفتم!
من یادم نمیاد که از راهیان یا جهادی یا اعتکاف اومده باشم و دو دقیقه بعد از نشستن در ماشین بابام بهم تذکر نداده باشن که: فک نکن کاری کردیا! اینارم به خاطر دل خودت کردی! فک نکن بالایی الان :/
نمیذارن آدم برسه از راه :| قشنگ در بدو ورود حال آدم رو میگیرن که اگر ذره ای عجب و غرور ریا در وجودت باشه نیست و نابود بشه :| :)) البته که بعضی وقتا میگم شاید واقعا کار بدی هم نباشه.. شاید اگه نمیگفتن من واقعا از اونور بوم میفتادم! نمیدونم..
احساس میکنم باید یه کاری کنم تصور اشتباهشون برگرده :| مثلا بگم: دیگه نمیخوام چادری باشم! یا مثلا برم تو راه پیمایی اعتراضی براندازان شرکت کنم! والا نمیدونم چکار کنم یکم به فکر اصلاح و تربیتم بیفتن :] خسته شدم از بس گفتم: قول میدم دچار وهم خوب بودن نشم :|
پ.ن: شاید از یه راه طی شده بام سخن میگن؟
بابا امشب میگفتن: حرفای الان من رو بنویس! بیست سال دیگه نمیدونم مرده م یا زنده.. بخونشون.. میفهمی چی میگم.. خدا حفظشون کنه برام.. نوشتم حرفاشونو ! هر چند الان هم درک میکنم نگرانیشون رو!
+ دستم یه اندک بهبودی یافته! باز با خوشحالی دارم یطوری مینویسم که دستم نابود شه :))
