یکی از نکاتی که جا داره به خواهران مجردم خاطر نشان کنم اینه که :
علت های زیادی وجود داره که شما میتونید به خاطر وجودش در طرف مقابلتون با ایشون ازدواج نکنید! کاملا هم حق دارید و به جاست! حتی اگه بچه خوبیه ولی همینطوری الکی به دلتون ننشسته و دوستش ندارید هم "باید" ردش کنید! ولی مسئله اینجاست که شما با اون علت ها که میشه در زمان خواستگاری باهاش طرف رو رد کرد، بعد از ازدواج نمیشه از طرف مقابل جدا بشید!
ما دخترها چون در خواستگاری دستمون زیاد بازه و هر دلیلی که اذیتمون کنه ، یا اصلا بی دلیل و همینطوری دلی میتونیم جواب رد بدیم و اون آشنایی رو هر چند طولانی شده باشه، به راحتی تموم کنیم ؛ خیلی وقت ها خیال میکنیم که رابطه ازدواج رو هم با دیدن چهارتا تفاوت و عیب و سختی و دلخوری میتونیم بگیم : خب دیگه نمیخوامش.. نع! شما رو به خیر و ما رو به سلامت!
اما حقیقت اینه که طلاق گرفتن سوای از کراهت شدید مذهبیش اونقدر آسیب های روحی و اجتماعی و خانوادگی عجیب و غریبی برای دو طرف داره که شما فقط وقتی به ته خط میرسید و هیچ راه حلی رو در مقابلتون نمیبینید و واقعا دارید نابو میشید میتونید بهش جدی فکر کنید.
پس به جای اینکه چشم بسته وارد زندگی ای بشید که بخواید خیلی زود به فکر خاتمه دادن بهش بیفتید، قبل از ازدواج به کوچک ترین مشکلات احتمالی که قراره با طرف مقابل داشته باشید و نکات منفی و حرص در بیار وجودش یا حتی چیزهای خیلی الکی که دلتون باهاش حال نمیکنه فکر کنید ، به ریز ریز جزئیات ظاهری و اخلاقی و شرایط زندگیش! و همه مشکلات رو هم ۲۰ الی ۳۰ درصد عمیق تر از چیزی که الان میبینید در نظر بگیرید.
مثلا اگه زمان خواستگاری به نظرتون طرف ۱۰ درصد خُلقِ افسرده داره ببینید با ۳۰ الی ۴۰ درصد خلق افسرده این فرد میتونید یک عمر زندگی کنید یا نه؟ واقعا اگه نمیتونید با اقتدار بگید نه :) چون چند هفته بعد از بله گفتن تمام شک و شبهه ها و تردیدهای موقع خواستگاری ممکنه بیاد سراغتون و اینبار خیلی شدید سرزنشتون کنه که : تو که با فلان قضیه انقدر مشکل داشتی چرا باش ازدواج کردی؟ چرا با این؟ چرا ؟ چرا؟ چرا؟
خلاصه اینکه قبل ازدواج با خودتون طی کنید که این مسائل وجود داره و میتونه در مقیاس بزرگ تر نمود پیدا کنه.
خسته شدم از بس توصیه خواهرانه کردم! ؛)
ولی اینم بگم و برم: اول و آخر و همه ی همه ش خداست .. اما همون خدا ازمون خواسته که درست فکر کنیم و درست انتخاب کنیم. ازدواج نکردن خیلی بهتر از ازدواج اشتباه کردنه .. اینو در آغاز و وسط و پایان هر خواستگاری به خودتون بگید. جدی بگیرید ازدواج رو . جدی تر حتی! همین :)
