هدهد! امشب جدی جدی دارم به این فکر میکنم که آن روزی که نشستی رو به رویم و زل زدی در چشم هایم و گفتی: " مامان من عاشق شدم " دقیقا باید چکار کنم؟
اخم کنم یا بخندم؟ سکوت کنم یا درباره اش حرف بزنم! هدهد سخت است، خیلی!
فعلا فقط همین را میدانم که باید بغلت کنم، من و بابا باید خیلی بغلت کنیم که فکر نکنی بی پناهی! بدانی آغوش ما همیشه به رویت باز است. بعد باید چکار کنم هدا؟
هدی.. کاش بلوغ عاطفی را قبل از عاشق شدن جدی ات درک کنی و به آن برسی! کاش مثلا اول عاشق معلم هایت بشوی، بعد عاشق بازیگر ها، بعد عاشق دوست هایت. و من از لا به لای همین محبت های گذار و طبیعی عمرت، راز و رمز دوست داشتن را در گوشت بخوانم. کاش یکدفعه و بدون آمادگی جدی جدی عاشق نشوی! یکدفعه عاشق شدن مثل یک دفعه در آب افتادن است، بدون شنا بلد بودن. درست است آدم آنقدر دست و پا میزند تا شنا یاد بگیرد اما احتمال خطرش هم زیاد است.
هدا.. بعدش یعنی چکار میکنی؟ یعنی عکسش را در موبایلت به من نشان میدهی؟ یعنی کجا او را دیده ای؟ توی دانشگاه؟ توی یک جلسه؟ توی یک کلاس؟ راستی من و تو آن روز چند ساله ایم دختر؟ هدا یعنی طرف چه جور آدمی است؟ یعنی من و بابا دوستش خواهیم داشت؟ به نظرم نمیرسد تو عاشق آدم بد و بیخودی بشوی..
ولی هدا.. من آن روز با تو چطور برخورد خواهم کرد؟ اصلا آنروز فرا میرسد؟ یعنی تو مرا انقدر امین و محرم و صمیمی میدانی که برایم از محبتت بگویی؟ یعنی انقدر مادر خوشبختی خواهم بود؟ بنظر میرسد اگر چنین روزی فرا برسد، از بقیه اش نباید زیاد ترسید. چون این یعنی ما خانواده ی سالم و موفقی داشتیم که دختر با خیال راحت از احساسات درونش برای مادر میگوید . کم می افتد از این اتفاق ها.. کم ..
هدا :) برایت ذوق دارم.. عاشقی خیلی حس عجیب و قشنگی است. حالا که خودت حواست هست و ما هم مراقبت هستیم و خدا هم خیلی حواسش به ما هست، علی الحساب آغازِ این احساس شیرین ترسناک بامزه که قلبت را قلقلک میدهد مبارکت باشد دختر! ما که هستیم که پاک ترین و قشنگ ترین احساس نورسیده ی یک انسان را در نطفه خفه کنیم؟ ما فقط مراقب و مشاورت هستیم و باور داریم خدا خیر تو را رقم خواهد زد.
مراقب خودت باش دختر
و به کم قانع نباش :)
پ.ن: اینها را برای خودم مینویسم که یادم باشد آنروز باید با تو مهربان تر از هر روز بود.