_ آقا از این اسپری ها که میزنن به دسته گل خشک میشه دارین؟
+ خانوم همچین اسپری ای نداریم! شما گل تون رو بر عکس آویزون کنید خشک میشه!
_ آخه دسته گل نیست! سبدِ گله! چطور خشکش کنم؟
+ خب سبدو نمیتونین آویزون کنید دیگه.. هیچی!
[ مکالمه ای که تقریبا تو ده تا گل فروشی تکرار شد.. ]
نمیخوام بمیرن خب.. نمیخوام .. چکار کنم؟ :'(
طبق یه قاعده کلی گل هالک‌ه ولی مهربونی هالک نیست! باید گل مون رو تبدیل کنیم به مهربونی که دیگه هیچ وقت هالک نشه..
مثلا میتونیم ببریم گلزار شهدا رو گل بارون کنیم، خانه سالمندان یا شاید اصلا بشه راه بیفتیم تو خیابون به آدما گل بدیم و لبخند بزنیم که برای من به تنهایی یکم مقدور نیست.. میشه بردش حرم و به آدمای ناراحت و ناامید گل داد.. یا اصلا ببریم مدرسه به بچه ها گل بدیم .. قشنگه :) به یاد موندنی میشه و هالک هم نیست دیگه.. [ فقط امیدوارم صاحبشون راضی باشن دیگه.. + ناراحت نشن ]
پ.ن: هی بشون میگم گلای قشنگم .. تو رو خدا یکم دیگه طاقت بیارید که تبدیل به مهربونی بشین :( نمیرید .. نمیرید .. :( تقصیر منه که دیر به ذهنم رسید یا تقصیر گل هاست که همیشه انقدر قشنگن بشون نمیاد هیچ وقت بمیرن؟
پ.ن۲ :
بیاید این رازو تا قبل شهادتم جایی نگیم :دی .. ممنون! D:
پ.ن۳:
راستی امروز دیدم تو گلفروشی که نرگس اومده! این یعنی که انسان هنوز انقدر خوشبخت هست که خدا از دیدن و بوییدن این عشقِ مجسم شده معافش نکرده :)
بعدا نوشت: خب.. مامانم وقتی شنید فکرمو یه جمله ای گفت با این مضمون که: دست به گلا بزنی میام تبدیلت میکنم به گل :))) :(((