حدیث است از پیغمبر اکرم (ص) که چون آخرالزمان فرا برسد، شهادت خوبانِ امت مرا با گلچین میکند. خوبان امت پیغمبر یعنی گل های سرسبد روزگار، آن خوش عطر و بوها ، قشنگ ها، خوش رنگ ها، همه چیز ترین ها..
شهید شدن و شهید بودن برای من اتفاق غبطه برانگیزی ست، و مهم ترین چیزی که از این مقوله فهمیده ام این است که باید شهید بود که شهید شد، که رسید به یک حیات ابدی، به "بل احیاء عند ربهم یرزقون" .
این روزها، زندگی های ما شده ست مرگ تدریجی! ما غافلیم و غفلت مهم ترین چیزی ست که برایمان تدریجی مرگ تدریجی می آورد و برای همین سبک زندگی است که خواهیم مرد.
صد و سی و پنج نفر آمده اند که یادمان بیندازند که این رسم زندگی کردن نیست.. که بگویند این چه "مُردگی" ای است که برای خودتان درست کرده اید؟ چرا؟
چقدر این روزها حس دور شدن دارم، حس دور شدن از "حیات" ، حس کم عطر و رنگ شدن، حس سنگین شدن پر و بال، حس محکم تر کردن میله های قفس. ممنون از اینکه وضعیت تاسف برانگیز مُردگی ام را به رخ م کشیدید ای خوش رنگ و بوترین گلهای گلچیین شده ی چیده شده در سبد خدا.
+ خدایا! کمک کن طوری رفتار نکنم و تصمیم نگیرم که یک عمر دیگران رو از اونطور رفتار کردن و تصمیم گرفتن منع کردم!
* ای عشق! همتی کن و دست مرا بگیر / فاضل نظری