شنبه ۶ خرداد ۹۶
مهم این است کـه مـا روزه بگیـریم ، نـه ایـن کـه فقـط گرسـنگی بکشیم!
روزه یک نحوه صعود روحانی برای انـسان اسـت از دریچـة بندگی خداوند، ولی گرسنگی یک عمل بدنی ا ست مثل ورزش که یک عمل بدنی اسـت . شـما در روزه بـه یـک صـعود روحـانی نظـر دارید منتها از طریق گرسنگی بدن . ولی گاهی ما به جـای ایـن کـه در
مغرب افطار کنیم، در مغـرب روزه خـود را خـراب مـی کنـیم . فـرق است بین افطار کردنِ روزه و خراب کـردنِ آن!
افطـار کـردن؛ یعنـی روزه را شکستن ولی خراب و باطل کردن روزه ، یعنـی غـذاهایی را که در روز نخورده ای در فرصتی که داری ، جبران کنـی ، و در واقـع آن مقاومت و کنترل روحانی را که در طـی روز در خـودت تقویـت کردی از دست بدهی!
روزه دریچه ای به عالم معنا| علی اصغر طاهر زاده | صفحه ۲۱ و ۲۲