پیله دَر

 هنوز هم وقتی دلم گرفته و پر از بغضم و احساس می‌کنم از آدما کتک خوردم، دلم میخواد بیام کنارت، به محض اینکه می‌شینم سرِ مزارت  سلام می‌کنم بی اختیار می‌زنم زیر گریه و همه چیز رو تعریف می‌کنم و با صبر و حوصله همیشگیت گوش می‌دی و وقتی بلند میشم که برم حداقل نصف غم هام سبک شده. من فکر میکردم نهایتِ عمرِ این کارا و مسخره بازیا ، اینکه آدما با شهدا مانوس میشن و اینا .. برای دبیرستانه یا اوایل دانشگاه! یا دیگه ته ته ش هر چی باشه برا قبل ازدواجه! ولی الان میبینم که نه :) خدا ما رو اهل این مسخره بازیا نگه داره..

ازت ممنونم. همیشه برادر. همیشه بزرگ‌تر. همیشه زنده.

خدایا نذار زیادی چالش ها خسته مون کنه از مواجهه باهاشون خسته مون کنه طوری که کلا پا پس بکشیم.