خیلی قابلیت بدیه این دنبال کردن خاموش! آدم حس این رو داره که یه نفر داره نگاهش میکنه اما نمیدونه کیه.. سنگینی نگاه هست اما معلوم نیست سنگینی نگاهِ کیه! دست و دل آدم به نوشتن نمیره!
+ دلم نمیخواد هیچ گونه آشنایی _فعلا_ نوشته هامو بخونه ، هر گونه آشنایی..
نخونید لطفا! یا اعلام کنید که آشنایید و میخونید!
+ یه چیزی میپوشیدی رو مانتوت، سرده، سرما میخوری!
_ از بادِ نوبهار _حدیث است_ تن مپوش!
+ هه! ببینم وقتی رفتی زیر سرم بازم شعر میخونی یا نه؟ :)
من هیچ وقت دوست نداشتم کسی دوستم داشته باشه، از اون فاجعه تر دل بسته بشه یا درگیر یه احساس عمیق..
یه احساس زجرآور و آزاردهنده ای داره که همیشه فراری بودم ازش.. نمیدونم چقدر رفتارهام درست بوده یا غلط.. قطعا من هم خیلی خیلی اشتباه داشتم، ولی مطمئنم و یقین دارم هیچ وقت برای کسی رنج و عذاب نخواستم، نخواستم که حالش بد باشه یا اذیت بشه.. همیشه دعا کردم برا آدما.. برا آزاد بودن دلشون.. برا پر شدن دلشون از محبتای بزرگ تر..
نمیدونم اونقدری که دل من از تصور سختی کشیدن آدم ها کباب میشد دل خودشون هم کباب بود یا نه؟ اونقدر که من براشون دعا میکردم خودشونم دعا میکردن یا نه؟
خیلی وقته فکر میکنم به اینکه مقصر کیه؟ عاشق ها یا معشوق ها؟ یا هیچکدوم؟
اصلا فایده ای داره شناخت مقصر؟ چی میشه که حال آدما انقدر دگرگون میشه؟ خیلی وقته درگیرم با خودم..
فقط الهی که هیچ دلی عاشق و دچار مبادا..
+ خدایا! بگذر ازمون و کمک کن رسم گذشتن رو یاد بگیریم!
گفت: از جلو هر مدرسه ای که رد میشم گریه م میگیره، آخه آدم باید با بغضی که میاد تو گلوش و کمتر از یه قدم با ترکیدن فاصله داره چکار کنه؟
+ گریه م گرفت براش!
اصلا انقدر عزیزی که دور بودن یا حرف نزدنمون هم باعث کم شدن ارادت و محبتم بهت نمیشه! چه بسا عزیز تر میشی برام هر روز!