یا انیس من لا انیس له

به خاطر تمام سینماهایی که تنها رفتم، خش خش برگ های زیر پایم که تنها شنیدم، شمع هایی که تنها فوت کردم، اشک هایی که تنها ریختم، غصه هایی که تنها بر دوش کشیدم، چیزهای جذابی که در خیابان تنها دیدم و خندیدم، فلافل هایی که تنها خوردم، فال هایی که تنها گرفتم، شب های طولانی پائیز را که تنها گذراندم، جاده هایی که تنها به عبورشان زل زدم، ابرهایی که تنها از شیشه های کوچک هواپیما دیدم، نماز های شکسته ای را که در ایستگاه های بین راهی راه آهن تنها خواندم، نمایشگاه هایی که تنها رفتم، باران هایی که تنها به صورتم خورد و همه ی تنهایی های دیگرم ... :)



پ.ن: اول و آخر و وسطش قراره تنها باشیم خدایا! نه؟

خوبه .. من تنهایی رو دوست دارم! ولی بعضی وقتا شبیه الان به اندازه تمام تنها بودن های عمرم دلگیرم و خسته و خسته و خسته! فک کنم ویروسِ مخصوص پائیز باشه و اوایل بهار! 

۱ نظر
لا اله الّا انت
سبحانک
انّی کنت من الظالمین
طراح قالب : عرفـــ ـــان قدرت گرفته از بلاگ بیان