پنجشنبه ۸ آذر ۹۷
رفتی. حسابی بهم ریختم. روحم پاره پاره شد. کسی تویِ دلم خندید. نگاه کردم دیدم همه ی درخت های پای تپه میخندند.
همه دیدند تو چه کردی : کوه ها، درخت ها، آدم ها، همه.
پس از این هیچ چیزی نمیتواند اتفاق بیفتد. بعد از تو دنیا ساکت و خاکستری ست.
دلم آویزان مانده، میداند دیگر زنده نخواهد ماند که تو را ببیند..
دیلمزاد_ محمد رودگر
پ.ن: ما با اینم گریه کردیم .. ما با دیلمزاد گریه کردیم.. همه! از کتاب هایی بود که دست به دست چرخید و بیشترمون خوندیمش؛ و چقدر دلمان از صفحه صفحه اش آویزان مانده :)پ
