دِ مِیْز رانر ۱

معلمی شبیه " دونده هزار تو"  بودنه! هی از یه چالش رهایی پیدا میکنی، با چالش بعدی مواجه میشی! مثلا اول ترس از پذیرفته نشدن داری، از اون خلاص میشی، بعد دردسرهای پذیرفته شدنت شروع میشه.. اینکه چطور میزان اعتماد و محبت بچه ها رو کنترل کنی، بعد دوباره کلی چالش جدید.. 
بعد فکر نکنین که مثلا راه حل عبور از یه چالش رو اگه یاد گرفتین سال دیگه م همون راه حل جواب میده، اصلا فرد به فرد ممکنه فرق کنن! راه حل هاشونم فرق میکنه.. من اگه مدیر مدرسه باشم حتما حتما از معلما در بدو ورود چنتا تست میگیرم که یکیش انسان شناسیه!
ولی خیلی باحاله :))) یعنی من از حل کردن هر مرحله ش دارم کیف میکنم! خوبیش اینه که شغل راکدی نیست، هر روزش یه مسائل جدیدی داره که باعث تنوع و شکوفایی و رشد و خلاقیت و صبور شدن و یادگرفتن معلم میشه!


به شدت توصیه میکنم قبل از اینکه مادر یا پدر بشید یه سال معلم بشید قشنگ میسازتتون :| اینو من میگم که تجربه بزرگ کردن داداش کوچیکم رو داشتم. معلمی خیلی بیشتر بزرگتون میکنه.. چون اولا یه بچه نیستن و کلی مدل های مختلفن.. بعدم اینکه خواهر و برادر و فامیلتون نیستن که مجبور باشید باشون بسازید و مدارا کنید.. اینجا میتونید ازشون متنفر باشید، بد اخلاق باشید، چون لجتون رو یطوری در میارن بالاخره :)) ولی این شمایید که سعی میکنید بهترین رفتار رو نشون بدید. کلا آدم با مدارا تری میشید.. خیلی.. 

الهی شکر!
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
لا اله الّا انت
سبحانک
انّی کنت من الظالمین
طراح قالب : عرفـــ ـــان قدرت گرفته از بلاگ بیان