بادکنک بر مزار

امروز یه سر کوچیک رفتم گلزار! تو قسمت اموات دیدم کنار یه قبری یه چادر زدن توش هم با کلی بادکنک رنگی رنگی تزئین شده.. موکت انداختن با کلی خوراکی و شیرینی! رفتم جلوتر دیدم عکس یه پسر جوون بیست ساله ست، دورادور میشناختیمشون.. همین دو_سه هفته پیش به رحمت خدا رفتن..سرطان مغز استخوان داشتن فکر کنم و پیوند هم زدن ولی خوب نشدن! روم نشد جلو تر برم ولی فکر کنم تولد پسرشون بود امروز..

ببین میم! دنیا همینقدر کوتاه و هالک و عجیب و سخته .. شاید همون روز تولدمون نوبت رفتنمون باشه! ارزش حرص خوردن و خیلی چیزارو نداره :)


+ بی زحمت برای این جوانِ سیدِ تازه متولد شده فاتحه بخونید اگه زحمتی نیست!


" و کفی بالموت واعظا " .. حقیقتا..



پ.ن: واقعا وقتی برای همچین مصیبتی و در همچین شرایط تلخی تولد میگیرن برای مرحوم تاثیری توی آروم شدنشون داره یعنی؟ احساس میکنم بدتر دارن جگر خودشون رو خون میکنن.. نمیدونم :(

دعا کنید خدا هر روز و هر لحظه بهمون صبر بده.. صبرِ جمیل! نه صبر با جزع و فزع! ایشالا..

ولی! بیاید وصیت کنیم اولین تولدِ بعد از مرگمون به جای نصب بادکنک قرمز بالای قبرمون برامون یکار قشنگی کنن! مثلا شیرینی ببرن پخش کنن بین بچه های یتیم.. یا یچیزی که موندگارتر باشه .. فرهنگی هنری باشه! نمیدونم چی هنوز! الان به فکرش افتادم. ولی بذارید دغدغه هاتون بعد از مرگ هم یطوری اجرایی بشه :)



ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
لا اله الّا انت
سبحانک
انّی کنت من الظالمین
طراح قالب : عرفـــ ـــان قدرت گرفته از بلاگ بیان